https://images.unsplash.com/photo-1457666134378-6b77915bd5f2?ixlib=rb-1.2.1&q=85&fm=jpg&crop=entropy&cs=srgb&ixid=eyJhcHBfaWQiOjYzOTIxfQ

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Murenam te accusante defenderem. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Nam de isto magna dissensio est. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; ALIO MODO. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Urgent tamen et nihil remittunt. Certe non potest. Quare ad ea primum, si videtur; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. De quibus cupio scire quid sentias. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Hoc non est positum in nostra actione. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Ita prorsus, inquam; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Istic sum, inquit. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.